De Kerstkabouter

In de stilte van een wintermuur, waar het licht zachtjes buigt om de bocht, staat een kerstkabouter, klein van gestalte, maar groots in zijn geheimen en wacht.

Zijn muts wijst naar dromen in december, zijn ogen glinsteren van stille pracht. Hij draagt de geur van dennen en kaneel, en een glimlach die nooit wordt verwacht.

Met een parel als hart en een ster als kompas, wijst hij de weg naar het kind in ons allen. Een tak als staf, een schelp als mantel, de zee en het bos in zijn handen gevallen.

Hij spreekt niet, maar zijn aanwezigheid zingt, een lied van vrede, zacht en rond. In elke hoek waar hij verschijnt, wordt het gewone plots bijzonder en gezond.